Om 14.30 uur werd er begonnen met informeel contact onder het genot van koffie/thee met vlaai. Daarna heette broeder overste Wim Luiten iedereen van harte welkom. Br. Frans School leidde de korte gebedsviering rond onze medestichter broeder Bernardus Hoecken, met als thema “Eén van hart en ziel”. Br. Kees Gordijn las de woorden van br. Bernardus over de broederlijke liefde: “De broederlijke liefde is de koningin, de regel, de ziel en het leven dezer vergadering. Zorgen wij dat de broederlijke liefde en eensgezindheid steeds bewaard blijven.”

Het leven van broeder Bernardus
Daarna verzorgde br. Johan Muijtjens met behulp van een PowerPoint een inleiding over het leven van br. Bernardus (Jacques Hoecken, 1810-1880), de grondlegger van de FIC. Br. Johan schetste het leven van onze medestichter in grote lijnen, onder andere:

Zijn jeugd in Tilburg; zijn bewuste beslissing om als broeder met Louis Rutten in zee te gaan en zich te wijden aan de opbouw van een congregatie; zijn aanvankelijk beperkte religieuze vorming; de moeilijke start met al gauw grote verantwoordelijkheden als algemene overste.

Bernardus’ sterke persoonlijkheid: sociaal bewogen, toegewijd en met grote inzet, een diep geloof, stabiel en trouw, met een natuurlijke autoriteit en organisatietalent.

Bernardus stond voor en belichaamde een aantal belangrijke waarden:
- Vertrouwen in Gods leiding en voorzienigheid
- Liefde voor en vertrouwen in Maria
- Zorg voor het gebedsleven en de geestelijke vorming
- Trouw, volhouden, ‘duidelijkheid’
- Liefde voor zijn medemensen en medebroeders; met een voorliefde voor armen, verwaarloosden, kansarmen, wezen, lichamelijk en geestelijk gehandicapten
- Grote aandacht voor broederlijk samenleven: “de broederlijke liefde als Koningin van onze Congregatie”

* Het begin van de kleine gemeenschap (‘vergadering’, congregatie) op 21 november 1840. Bernardus’ eerste professie in februari 1841 en zijn gekozen worden als leider van de gemeenschap (algemene overste)
* Bij de keuze van de derde algemene overste in 1850 wordt Bernardus aan de kant gezet. In 1857 dreigt de congregatie uiteen te vallen. Bernardus wordt opnieuw gekozen tot algemene overste en krijgt de moeilijke taak tot herstel, consolidatie en een gezonde ontwikkeling
* Bernardus’ inspanningen om tot een goede Regel/Constituties te komen, die na verschillende versies door Rome in 1970 wordt goedgekeurd. En zijn consequente inzet voor trouw aan de Regel.
* Zijn grote inzet voor vorming, geestelijke verdieping en studie bij de broeders
* Zijn inzet voor gekwalificeerde broeder-onderwijzers en de kwaliteit van de eigen opleiding (‘Kweekschool’ in de Capucijnengang vanaf 1853)
* Zijn vele brieven, maar vooral zijn publicatie “Gedragsregels voor Oversten”, met belangrijke deugden, bedoeld voor álle broeders: ootmoedigheid en goed voorbeeld, liefde voor zijn broeders, godsvrucht, voorzichtigheid, zachtmoedigheid, standvastigheid, wijsheid en wetenschap, ijver, moed en vertrouwen.

Informatie en gezamenlijke maaltijd
Na het boeiende verhaal van br. Johan over Bernardus gaf br. Wim Luiten nog wat informatie over de Congregationele Vergadering die in juni in Indonesië had plaatsgevonden. Br. Frans deed mededeling over de beschikbaarheid van een setje van vier gebedsdiensten voor de Periode van de Schepping (1 september tot 4 oktober), samengesteld door br. Wim Swüste.
De ontmoetingsdag werd afgesloten met een gezamenlijke maaltijd met soep, koffie/thee en belegde broodjes.