Met Kerstmis vieren we dat God tot het uiterste is gegaan om zijn liefde voor ons te tonen: het Woord is vlees geworden, d.w.z. materie, tastbaar, voelbaar, levend, en zo duidelijk mogelijk: in de gestalte van een levende mens. Méér nabij kan niet, zou je zeggen: als een échte medemens, die je kunt aanraken, die je kunt omhelzen, die je kunt liefhebben maar ook afwijzen, waar je naar kunt luisteren maar waar ook van kunt weglopen... Kan het nóg sprekender, nóg duidelijker ? J

Er gaat het verhaal, dat bij de goedkeuring van onze eerste regel, in 1841, onze stichter, mgr. Rutten, er op stond dat wij broeders van de Onbevlekte Ontvangenis zouden heten en niet b.v. broeders van Sint Vincentius. Het andere verhaal is dat juist de bisschop, mgr. Paredis, heeft doorgedrukt dat de nieuwe congregatie een naam van Maria en wel die van de Onbevlekte Ontvangenis zou dragen. Wát ook de historische waarheid is, in ieder geval is duidelijk dat midden negentiende

Op 9 november viert de katholieke kerk het feest van de wijding van de Basiliek van Sint-Jan van Lateranen in Rome — de kathedraal van de paus en volgens de traditie de ‘moederkerk’ van het katholicisme. Deze basiliek, die al sinds de vierde eeuw bestaat, werd verschillende keren verwoest en herbouwd. In Rome is het een groot feest, maar voor velen elders in de wereld roept het de vraag op: wat heeft dat met mij te maken? Die vraag raakte ook mij. Misschien gaat het minder o