Patroonfeest Onbevlekte Ontvangenis van Maria

Er gaat het verhaal, dat bij de goedkeuring van onze eerste regel, in 1841, onze

stichter, mgr. Rutten, er op stond dat wij broeders van de Onbevlekte Ontvangenis

zouden heten en niet b.v. broeders van Sint Vincentius. Het andere verhaal is dat

juist de bisschop, mgr. Paredis, heeft doorgedrukt dat de nieuwe congregatie een

naam van Maria en wel die van de Onbevlekte Ontvangenis zou dragen.

Wát ook de historische waarheid is, in ieder geval is duidelijk dat midden

negentiende eeuw de devotie tot Maria, onder de titel van Onbevlekt Ontvangen,

populair was en zelfs heel belangrijk werd gevonden.

Die eigenschap van Maria was overigens al eeuwenlang in zwang en de overtuiging, dat de Moeder van Jezus door God buitengewoon was begenadigd en voorbereid, kom je al in de vijfde eeuw tegen. Zeker vanaf het jaar 1000 worden er al feesten ingesteld en kapellen opgericht ter ere van die bijzondere Moeder van Jezus, ja, van God, zoals men theologisch zei.

Het beeld van de vrouw en moeder, die liefdevol, geduldig, zorgzaam en vroom

leefde, paste in latere tijden ook bij het maatschappelijke ideaalbeeld van de

onderdanige, ideale huisvrouw, en werd aan meisjes ook ingeprent.

Maar het was tegelijkertijd óók een ankerpunt in tijden van groot lijden en

onzekerheid door de onrust en de oorlogen, een oriëntatie- en steunpunt, een

Moeder, waartoe men zich met vertrouwen om hulp en troost kon wenden.

In de negentiende eeuw, na alle verwoestende Napoleontische oorlogen en de

toenemende geestelijke verwarring, paste dit tegen-beeld perfect in de menselijke

vroomheid, die zocht naar hulp, naar rust, naar duidelijkheid en bemoediging.

Dat ófwel mgr. Rutten ófwel de bisschop die titel van Maria zo promootten vanuit

de persoonlijke beleving, is dus heel begrijpelijk. Dat was dan in 1841. Dertien jaar later, in 1854, gaf paus Pius IX aan de algemene waardering en genegenheid voor Maria een officiële status door de fundamentele goedheid van Maria tot een dogma te verklaren. Natuurlijk gebruikte hij de theologische inzichten van zijn tijd,

argumenten waar we nu misschien vraagtekens bij zetten, maar het grote gebaar

van deze Maria-vereerder is overduidelijk.

En toen, vier jaar later, verscheen Maria aan Bernadette Soubirou, die de schone

dame iets hoorde zeggen als 'Ik ben de onbevlekte ontvangenis' en die, daar niets

begrijpend, haar pastoor dit vertelde ... We kennen allemaal dat verhaal en

natuurlijk werden die verschijning van Maria en haar woorden meteen beschouwd

als een bovennatuurlijke bevestiging van het kerkelijke dogma. Toen kon de bloei van "Lourdes" in volle kracht beginnen.

Maria als de buitengewoon begenadigde vrouw heeft niet alleen onze Stichter maar

ook ons als broeders al bijna twee eeuwen aangesproken en bemoedigd. Want de diepere boodschap van dit feest is eigenlijk dat God in Maria toont hoe iedere mens begenadigd wordt voor de roeping die zij of hij in het leven ontvangt.

Daarom gaat dit feest niet alleen over Maria maar ook over óns, wij, die

vertrouwen dat wij allemaal gezegend en toegerust worden, net als onze Patrones.

Het is daarom voor ons allen een feest van dankbaarheid, van blijdschap en van

groot vertrouwen.